Harp4, dan kan je er als blues liefhebber niet zo ver naast zitten of het betreft hier vier smoelschuivers. Vier virtuozen die precies weten hoe je een 'noeneke' moet bespelen. Die vier dat zijn dan nog de crème de la crème en dan hebben we het over Steven De bruyn, Big Dave, Steven Troch en Paul de Laat. De 'All Stars Harmonica Celebration' zoals ze zichzelf ook noemen.
Voor hen te gaan zien reed ik naar de splinternieuwe 'Harmonie Blues Club' op de Markt te Oudenaarde. Niet dat er hier anders geen culturele evenementen doorgaan maar voor 'blues' was dit een primeur. Wat ook voor een primeur zorgde, maar dan voor mij, was de 'Harmonie Blues Club'. Kortom, WOW!!!
Dit iconische theaterzaaltje onderging een gehele metamorfose. De authenticiteit bleef behouden maar dan met alle hedendaagse technische snufjes die vandaag de dag een must zijn voor een goed concertzaaltje. Professionele uitstraling ten top en een aanrader aan allen die daar in de buurt op zoek zijn naar een geschikte locatie. Je laat je onderdompelen in de sfeer van weleer al zit je wel in de 21ste eeuw, en dit zowel met een pintje als een goede G&T. Om ook maar met een knap programma te starten staat hier op 27 mei de 'Giles Robson Band' op het podium en voor diegene die hem nog niet aan het werk hebben gezien, nog dit...niet te missen. Van start gaan ze met 'Allstar Super Bleus Band with The Kings of The Bluesharp' en daar heb je onmiddellijk een mond mee vol.
Met Big Dave (The Electric Kings & 44Rave), Steven De bruyn (El Fisch & The Rhyhtm Junks) en Steven Troch (Fried Bourbon & Steven Troch Band) hebben we hier zowaar het fijnste van het fijnste op het podium staan, samen met de veel belovende youngster Paul de Laat (De Laat Brothers). Ook diegene die hun begeleiden daar kan je niet naast kijken. Luke ‘Alexander’ Janssens (The Electric Kings, Last Call) op gitaar, Frederik Van den Berghe (44RAVE, the Whodads, Admiral Freebee, Trixie Whitley) op drums, Sjang Coenen (44RAVE, the Whodads, Admiral Freebee, Sioen, Milow) op de basgitaar en Niels Verheest (Blue Blot, Internationals, the Seatsniffers, Howlin’ Bill, the Whodads) op piano & Hammond zijn zowat het beste wat je kan vinden. Kortom, The Best Of The Best!
De klok wijst al bijna richting 09.30PM wanneer youngster Paul de Laat samen met de bandleden het knappe podium betreden. Het is de bedoeling dat iedere 'harper' in de eerste set twee nummer brengt en het is nu eens niet 'age before beauty'. Het is nu al wel een paar jaar geleden dat ik met Paul en Johan de Laat kwam kennis te maken. Youngsters die toen 'de' blues nieuw leven wilden in blazen in Antwerpen en ver daarbuiten. Mijn mening destijds, goed maar er was nog werk aan. Het duurde niet zo ontzettend lang of de broertjes begonnen zich verder te ontwikkelen en op een akoestisch concert met Guy Davis met als special guest 'Baby' Paul de Laat blies diezelfde Paul me vorig jaar gewoon van m'n sokken.
Zijn eerste inbreng vanavond zijn 'Backscratcher' en 'Early in the Mornin'' en al dadelijk laat hij horen waarom hij niet zo maar naast die drie andere gevestigde waarden mag aantreden. Eén met zijn bluesharp gaat deze 'Baby' Paul volledig op in zijn nummers dit weergaloos ondersteund door een 'cast' van een band om 'u' tegen te zeggen. Frederick en Sjang zag ik vorig weekend nog aan het werk op Lessines aan de zijde van Jake La Botz, Een tijdje geleden zag ik Luke nog aan de zijde van Kathleen Vandenhoudt maar van Niels was het toch al wel langer geleden en je kon zien en horen dat hij terug de liefde voor de blues aanvoelt.
Met de volgende 'smoelschuiver' zitten we meteen bij de zwaargewichten en dit is niet louter en alleen fysiek bedoeld. Big Dave draait ook al wat jaartjes mee in onze blues scène en net als bij 'Luke' Alexander liggende 'Electric Kings' al wel een tijdje achter hun. Met 'Luke' Alexander vindt hij hier een oude kompaan terug bij deze 'HARP4'. Big Dave zijn opener voor vanavond is Howlin' Wolf zijn 'Commit A Crime' en met de hype die steeds blijft leven rond Lester Butler blijven we het rauwe in dit nummer hoe dan ook nog altijd prachtig vinden.
Zijn tweede nummer in deze eerste set is 'Mailman Blues' en daarmee heeft ook de man aan de PA zijn laatste zweetdruppels kunnen verdrijven. Het is Big Dave die dan ook de volgende 'blazer' mag aankondigen als die al zich onder de levenden bevindt want het was Steven Troch zijn verjaardag gisteren, en ja van feesten kan hij al zoveel als van spelen op de Mississippi saxofoon.
Was Steven nog in feeststemming? Joost mag het weten maar deze Steven Troch kwam bij mij voor zijn eerste nummer toch enigszins verrassend uit de hoek. Nu eens geen bluesje (of toch :-)) maar een folksong. Alhoewel 'Dirty Ol Town' in 1949 werd geschreven door Ewan MacColl zal dit nummer bij de vorige en huidige generaties steeds verbonden blijven met de versie van 'The Pogues'. Het kan zijn dat Steven Troch zijn nachtelijke escapade van zijn verjaardag met deze song wil 'deleten' en heeft hij daar dan ooit zijn vrouwtje een eerste keer gekust aan één of ander 'factory wall'. Sublieme binnenkomer van Dirty Ol' Steven.
Zijn tweede nummer komt uit Steven Troch zijn bejubeld debuutalbum 'Nice 'n Greasy' en na het veel sfeer brengende 'Slow' mag hij de vierde harper aankondigen, hier is Steven De bruyn. Deze frontman van de helaas verdwenen 'El Fish' en 'The Rhyhtm Junks'kan soms heel experimenteel uit de hoek komen wanneer hij heel alleen in zijn wereld zit samen met zijn instrument. Vandaag de dag zijn we Steven aka Stevo Harpo regelmatig aan de zijde van onze grijze eminentie in de blues, Roland.
Met zijn 'Winter Bones' verdrijft hij hier vanavond ieder restje van twijfel en neemt hij de aanwezigen mee in een interludium tussen een man en zijn instrument. Een nummer waarbij Stevo ook een gigantische chromatische harp hanteert. Met 'Goodbeye' gaat hij een conversatie aan met Niels aan de 'black & white keys' alsof een verdwaalde ballon in tranche wordt doorprikt en we zo aan het einde van deel '1' zijn toegekomen.
Na een klein half uurtje kan dit spektakel van de 'All Stars Harmonica Celebration' er terug aan beginnen en krijgenwe nummers al 'Chitlins', 'Hoodoo Man' en 'Country Boy' waarna nog een volledige apotheose volgt. Een denderend begin hier in deze 'Harmonie Blues Club' te Oudenaarde en misschien we voor deze Oudenaardisten was deze 'HARP4' een 'best kept secret' en zullen ze met de 'Hip Shake' van die andere Harpo in gedachten nog wel verder een feestje kunnen bouwen. This bluestrain is on the rails....
|